การแต่งกายหรือเครื่องแต่งกายนั้นหมายถึงสิ่งที่มนุษย์ใช้ในการห่อหุ้มร่างกาย โดยการแต่งกายในแต่ละยุคสมัยนั้นก็มีความแตกต่างกันออกไป ซึ่งสมัยแรกเริ่มที่ยังไม่มีวัฒนธรรมใดใดเข้ามาเลยมนุษย์เรานั้นใช้สิ่งของที่มีตามธรรมชาติมาเป็นเครื่องแต่งกาย อันได้แก่ ใบไม้ ใบหญ้า ขนสัตว์ ฯลฯ ต่อมาเมื่อมีวัมนธรรมและการเรียนรู้เข้ามาจึงทำให้มนุษย์นั้นได้พัฒนาการแต่งกายมาเรื่อย ๆ จนกลายเป็นการแต่งกายแบบที่เราเห็นในปัจจุบันนี้ ซึ่งถึงแม้ว่าในปัจจุบันมนุษย์จะสามารถแต่งกายได้ตามความพอใจของตนเองแล้วแต่ก็ยังมีการแต่งกายที่เป็นเอกลักษณ์ของคนไทยที่เราจะต้องรักษาไว้ให้อยู่คู่คนไทยไปเนิ่นนานนั่นคือการแต่งชุดไทยและการแต่งชุดประจำภาค ซึ่งแต่ละภาคนั้นก็มีประเพณีการแต่งกายที่ต่างกันออกไป ดังนั้นในวันนี้เราจะมาพูดถึงการแต่งกายในประเพณีแต่ละภาคกันว่ามีการแต่งกายที่เป็นเอกลักษณ์ยังไงบ้าง

เอกลักษณ์ของการแต่งกายในประเพณีแต่ละภาคของไทย

มาดูกันว่าแต่ละภูมิภาคในไทยนั้นมีประเพณีการแต่งกายที่เป็นเอกลักษณ์ต่างกันอย่างไรบ้าง

  • มาเริ่มกันที่ภาคเหนือ โดยในภาคเหนือนั้นจะเป้นชาวล้านนาหรือชนชาวพื้นเมือง การแต่งกายของภาคเหนือจะมีความเป็นเอกลักษณ์เฉพาะตนเอง โดยสำหรับผู้หญิงนั้นจะนุ่งผ้าซิ่นหรือผ้าถุงที่มีความยาวเกือบถึงตาตุ่ม โดยตัวผ้าถุงนี้จะมีความปราณีต สวยงาม โดยผ้าถุงจะมีลวดลายที่เป็นเอกลักษณ์ของชาวล้านนา ส่วนเสื้อกฌจะใส่เป็นเสื้อคอกลมแขนยาวหรือเสื้อพื้นเมืองและห่มสไบทับ โดยทรงผมมักจะนิยมเกล้าผม ส่วนการแต่งกายของผู้ชายในภาคเหนือจะนิยมส่กางเกงขายาว 3 ส่วนหรือที่เรียกกันว่าเตี่ยวสะดอ ซึ่งทำจากผ้าฝ้ายย้อมสีน้ำเงินหรือที่รู้จักกันว่าชุดม่อฮ้อมนั่นเอง
  • มาต่อกันที่ภาคกลาง โดยในภาคกลางนั้นจะมีการแต่งกายที่เป้นเอกลักษณ์และถูกเรียกว่าเป็นชุดไทยที่เป็นมาตรฐานให้คนแต่งตามกันได้ สำหรับการแต่งกายของภาคกลางนั้นผู้ชายจะนิยมสวมใส่โจงกระเบนและสวมเสื้อสีขาว ติดกระดุม 5 เม็ด หรือที่เรียกกันว่า ราชประแตน และนิยมไว้ผมสั้นแสกกลาง ส่วนผู้หญิงก็จะนิยมสวมใส่ผ้าซิ่นที่มีความยาวครึ่งแข้งและห่มสไบเฉียง โดยภายหลังก็มีการเริ่มใส่โจงกระเบน สำหรับทรงผมนั้นก็จะเป็นผมเกล้ามวยและประดับด้วยเครื่องประดับสวยงาม
  • มาต่อกันที่ภาคตะวันออกเฉียงเหนือหรือภาคอีสาน ในภาคอีสานนั้นจะขึ้นชื่อในเรื่องของผ้าทอดังนั้นการแต่งกายที่เป็นเอกลักษณ์ของภาคอีสานจึงเน้นผ้าทอ โดยผู้หญิงจะนิยมสวมใส่ผ้าซิ่นแบบทอทั้งตัว และสวมเสื้อคอเปิดที่มีสีสันและห่มผ้าสไบเฉียง โดยการแต่งกายในภาคอีสานนั้นจะเน้นสีสันสดใสให้มีความเป็นเอกลักษณ์สวยงาม ในด้านการแต่งกายของผู้ชายจะนิยมสวมกางเกงสีเดียวกับเสื้อ โดยกางเกงนั้นจะมีความยาวแค่จรดเข่า และนิยมใช้ผ้าขาวม้ามาคาดเอว
  • ภาคสุดท้ายคือภาคใต้ โดยภาคใต้นั้นจะอยู่ใกล้กับประเทศมาเลเซียและอินโดนีเซียจึงทำให้การแต่งกายของภาคใต้นั้นมีความเป็นเอกลักษณ์และมีลักษณะการแต่งกายที่คล้ายกับประเทศมาเลเซียและอินโดนีเซีย โดยเน้นการแต่งกายที่เรียบง่าย หลวม ๆ ผ้าพื้นเมืองที่ขึ้นชื่อของภาคใต้ได้แก่ ผ้ายก ผ้าจวน ผ้าไหมพุมเรียง และผ้าปาเต๊ะ ซึ่งเป็นผ้าที่มีความเป็นเอกลักษณ์อย่างมาก

เห็นได้ว่าในแต่ละภูมิภาคนั้นก็มีการแต่งกายที่เป็นเอกลักษณ์แตกต่างกันออกไปตามประเพณีและวัฒนธรรมของภูมิภาคนั้น ซึ่งแต่ละภาคก็มีการแต่งกายที่สวยงามในแบบฉบับของตนเอง